Το κοινό μέτωπο των τρομοκρατικών οργανώσεων είναι ήδη εδώ;

Ανακοίνωση ν 4
Η Σέχτα Επαναστατών οπλίζεται ξανά
Στο σημερινό κόσμο το πιο βίαιο πράγμα είναι να μένεις απαθής. Όλη μας η ζωή κατακλύζεται από τη βία. Και όταν δεν είναι η βία των μπάτσων, των κρατητηρίων, των φυλακών, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο ύπουλα. Μιλάμε για μια βία χωρίς αίμα. Για την βία της εικόνας, των διαφημίσεων, της καταναλωτικής μαστούρας, των ψυχοαδιέξοδων, της μοναξιάς. Ζούμε σε άθλιες πόλεις, τρώμε πλαστικό φαγητό, ενημερωνόμαστε με κατασκευασμένες ειδήσεις, ψωνίζουμε τυποποιημένα προϊόντα, εργαζόμαστε σε αηδιαστικές δουλειές, θαυμάζουμε κάλπικα πρότυπα, φτιάχνουμε τα μικρά ιδιωτικά κελιά μέσα στα σπίτια μας με την χαρούμενη επίπλωση.
Εμείς κουραστήκαμε από αυτό το κενό ζωής. Είπαμε φτάνει πια... όχι άλλες ξοφλημένες μέρες... όχι άλλες ταπεινώσεις στη δουλειά... όχι άλλες δανεικές προσευχές για καληνύχτα...
Ετσι πριν 1,5 χρόνο φτιάξαμε την Σέχτα Επαναστατών, που έγινε το όχημα διαφυγής μας απ΄ τη γαμημένη ησυχία του κόσμου- φυλακή που ζούσαμε. Δυο- τρία όπλα για αρχή, μερικά βιβλία και κάποιες παραβατικές γνώσεις από προηγούμενες εμπειρίες του παρελθόντος, συνδυάστηκαν με αρκετά «κιλά» αποφασιστικότητας και την σιγουριά της συνείδησης που έλεγε: ή άνθρωπος ή γουρούνι, ή μαχητής ή υπόδουλος, ή επανάσταση ή συμβιβασμός με την παραίτηση.
Και έτσι ξεκινήσαμε.
Όταν ζεις σε έναν ατέρμονο αγώνα, σε κάνει να οξύνεις τις ικανότητες και την σκέψη σου, ενώ ταυτόχρονα σου προσφέρει την ευχαρίστηση ότι έχεις αντιτεθεί στη μοίρα που προορίζανε για σένα.
Όμως θέλαμε κάτι παραπάνω...
Επιζητούσαμε το άλμα για την έφοδο στον ουρανό. Μετά το τρίτο μας χτύπημα, θέσαμε στον εαυτό μας το ζήτημα της αναβάθμισης της δράσης μας, που εμπεριείχε κάποιες απαραίτητες προϋποθέσεις. Έτσι περάσαμε σε μια δημιουργική αφάνεια με σκοπό να αναδυθούμε πιο ικανοί, πιο ουσιαστικοί, πιο επικίνδυνοι. Σε αυτό το διάστημα αρκετοί από εμάς εκπαιδευτήκαμε στα όπλα, μάθαμε νέες τεχνικές, διαβάσαμε, ενημερωθήκαμε για άγνωστες μέχρι τότε καταστάσεις αγώνα, ανταλλάξαμε εμπειρίες και σκεπτικά με άλλους μαχητές και ανεφοδιαστήκαμε στον υλικοτεχνικό τομέα.
Παράλληλα οι υπόλοιποι μαχητές μας δεν έμειναν ανενεργοί. Δημιούργησαν ένα απαραίτητο δίκτυο πληροφοριών, συνέλεξαν στοιχεία, φρόντισαν την συνειδητή αεργία μας και πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στο σκοπό της Επανάστασης και στην αξιοπρέπεια του εαυτού τους.
Έτσι από εδώ και πέρα θέλουμε να είμαστε τρομακτικά συνεπείς σε ότι λέμε και να μεταφέρουμε ένα μήνυμα σε όλους τους επιφανείς φορείς της κοινωνίας και τους γορίλες τους. «Η Σέχτα Επαναστατών δεν θα αφήσει ούτε ένα χιλιοστό ασφαλούς εδάφους στη ζωή σας. Τα όπλα μας είναι γεμάτα και έτοιμα να “μιλήσουν”... Αν τα επιχειρήματα κάνουν τον ιδρώτα να κυλάει, οι αποδείξεις θα κάνουν να χυθεί αίμα...». Πλέον δε μιλάμε για ένοπλη προπαγάνδα, αλλά την εφαρμόζουμε στην πράξη. Η πρόσφατη επίθεση μας δεν στηρίχτηκε σε προπαγανδιστικούς λόγους, αλλά στην απόφαση να τερματίσουμε την άθλια καριέρα αυτού του τύπου.
Ο ένοπλος αγώνας δεν απολογείται και δεν προφασίζεται την υποκρισία του ανθρωπισμού και το ιδανικό της ανθρώπινης ζωής. Η επανάσταση είναι πόλεμος για την οικοδόμηση ενός αυτόνομου υπαρξιακού κώδικα μακριά απ΄ την υποκρισία του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Η ανθρώπινη ζωή είναι μια μεταβλητή, ένα εμπόρευμα στον κόσμο του θεάματος που άλλοτε την κατασπαράσσει εξορίζοντας την στα μπουντρούμια των φυλακών, στα μοναχικά αδιέξοδα, στις ουσίες των εξαρτήσεων και άλλοτε την υπερασπίζεται ως το «ιδανικό» που χάθηκε απ΄ τα όπλα των τρομοκρατών.
Όμως σημασία δεν έχει μόνο αν ζεις, αλλά και το πως ζεις. Η πραγματική αξία βρίσκεται στις επιλογές που κάνει ο καθένας στη ζωή του. Εκεί κρινόμαστε όλοι. Ο Σωκράτης Γκιόλιας έκανε τις επιλογές του και εμείς τις δικές μας. Αυτός επέλεξε να ζήσει σαν τρωκτικό στο βασίλειο της λάσπης του άθλιου κύκλου του και εμείς ως λύκοι έξω από την αγέλη.
Ας δούμε λοιπόν ποιος ήταν πραγματικά ο «ανυποψίαστος» και «αφύλακτος» Σωκράτης Γκιόλιας.
Από νωρίς μπασμένος στα κόλπα της δημοσιογραφικής πανούκλας θήτευσε για αρκετά χρόνια στο μετρ της δήθεν ανεξάρτητης «αποκαλυπτικής» δημοσιογραφίας Μάκη Τριανταφυλλόπουλο ως φίλος, συνεργάτης και αρχισυντάκτης των εκπομπών του. Παράλληλα διετέλεσε «στέλεχος» της νέας σχολής του ελληνικού πρωταθλητισμού. Του πρωταθλητισμού που είχε ειδίκευση στο παράνομο εμπόριο ντοπαϊνης (κολλητός του Χρήστου Τζέκου που ξέρει καλά από «σκόνες»), στα ντοπαρισμένα ρεκόρ (κουμπάρος με τον Κώστα Κεντέρη που του προσέφερε δημοσιογραφική κάλυψη στο γνωστό «ατύχημα» που είχε με το άλλο αθλοπρεζάκι την Κατερίνα Θάνου) και φυσικά στο νταραβέρι αξιωμάτων- αποκατάστασης όλης της γνωστής πρωταθλητικής κλίκας είτε στα σώματα ασφαλείας, είτε στον πολιτικό στίβο (φιλαράκι του αθλητήβουλευτή Κουκοδήμου, της αποτυχημένης υποψήφιας Πατουλίδου και άλλων). Ο καθένας φυσικά μπορεί να φανταστεί και τις κομπίνες όλων αυτών με πολύτιμο συνεργάτη τον Σωκράτη Γκιόλια στην εταιρία με την επωνυμία ΣΕΓΑΣ που όλοι οι παραπάνω αποτελούσαν τις επιφανείς προσωπικότητες του. Ιδιαίτερα στην εποχή που μεσουρανούσε το «εθνικό όραμα» των ολυμπιακών αγώνων του 2004 στήθηκε στο ΣΕΓΑΣ το μεγάλο φαγοπότι τόσο με τις «χρυσές» χορηγίες και τις κρατικές επιχορηγήσεις όσο και των μυστικών οικονομικών συμφωνιών κάτω από το τραπέζι με μεγαλοεργολάβους και κατασκευαστικές εταιρίες.
Όμως ο «ανυποψίαστος» Σωκράτης Γκιόλιας ήταν πολυθεσίτης. Ο ίδιος, ήταν γνωστός θρησκόληπτος στους κύκλους του και υπήρξε μόνιμος επισκέπτης- παράγοντας ακόμα μιας γνωστής εταιρίας. Ήταν έμπιστος συνεργάτης της Αθωνικής πολιτείας, ενώ ταυτόχρονα η ρασοφόρος νυφίτσα Εφραίμ ήταν ο πνευματικός του. Γι΄ αυτό όταν ξέσπασε το γνωστό σκάνδαλο των παπαδερών στο Βατοπέδι ο Γκιόλιας πάντα έμπαινε μπροστά ως ασπίδα προστασίας για να στηρίξει το παραμάγαζο τους.
Ο τύπος ήταν κυριολεκτικά με τον σταυρό στο χέρι.
Από εκεί και πέρα ο βασικός λόγος της επίσκεψής μας στο σπίτι του ήταν η κυρίαρχη θέση που κατείχε στην ηλεκτρονική μορφή της νέας δημοσιογραφίας.
Με την ραγδαία εξάπλωση του internet και την ολοένα αυξανόμενη προτίμηση ιδιαίτερα των νέων για την ενημέρωση τους από αυτό, δεν άργησε και η εκμετάλλευση του από τα γνωστά λαμόγια της δημοσιογραφίας. Πέρα από τα επίσημα ειδησεογραφικά site που συνήθως είναι ηλεκτρονική μορφή ήδη γνωστών εφημερίδων δημιουργήθηκαν και τα πρώτα ενημερωτικά blogs. Η αμεσότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν ήταν το βασικό χαρακτηριστικό που τα ανέδειξε σε δημοφιλείς ιστοσελίδες. Αυτή η μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης αξιοποιήθηκε και από άτομα που ζούσαν σε απολυταρχικά καθεστώτα σαν προσπάθεια διάρρηξης της λογοκρισίας που επιβαλλόταν από την κυβέρνηση. Σε αντίθεση με τους παραπάνω ανθρώπους, η ίδια ανωνυμία εκμεταλλεύτηκε από συστημικούς δημοσιογράφους όπως ο Γκιόλιας, ο Παπαγιάννης κ. α σαν μέσο εκβιασμού και συκοφάντησης για την στήριξη συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων που τους χρηματοδοτούν. Η πράξη μας δεν έχει να κάνει με την εναντίωση μας στην ανωνυμία των blogs καθώς αντιθέτως την προτάσσουμε και την θεωρούμε απαραίτητη σαν ασπίδα προστασίας εχθρών του καθεστώτος και ως υγιή συνθήκη πραγματικά εναλλακτικών αυτοδιαχειριζόμενων μέσων ενημέρωσης. Ο Γκίολιας το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν συγκαταλεγόταν στους εχθρούς του καθεστώτος, αλλά ήταν το αφεντικό που κρυβόταν πίσω από την ανωνυμία του blog troktiko ασκώντας από αυτό την συστημική προπαγάνδα του.
Ο Γκιόλιας πρώην συνεργάτης του «μαχητικού» Μάκη Τριανταφυλλόπουλου αλλά και άξιος συνεργάτης της δημοσιογραφικής σχολής Κωστόπουλου- Αναστασιάδη (απενοχοποίηση του σύγχρονου lifestyle με κίνητρο την οικονομική επιτυχία και τον νεοελληνικό τσαμπουκά) είχε αυτό που χρειαζόταν. Απ΄ τη μία η δημοσιογραφία της «κοινωνικής ευαισθησίας», των «αποκαλύψεων» και των «καταγγελιών» κι από την άλλη ο τσαμπουκάς στο σερβίρισμα, ένα κοκτέιλ θράσους, lifestyle με άποψη, σύγχρονου νεοσυντηρητισμού, ενός κρυμμένου (ή και φανερού) φασισμού, μιας δήθεν σάτιρας, όχι απλά απέναντι στην εξουσία, αλλά κυρίως ενάντια σε αυτούς που δεν έχουν φωνή να απαντήσουν στη λάσπη που εξαπέλυε εναντίον τους.
Οι πιο πρόστυχες προσβολές και τα πιο συκοφαντικά ψέματα για το αντάρτικο πόλης, μπήκαν στην πρώτη γραμμή των δημοσιευμάτων του troktikou. Μέχρι και ο αδελφός του Περικλής, ως διευθυντής της Ρrince Οliver, απάντησε προκλητικά και ειρωνικά παραφράζοντας την συνθηματολογία της εξέγερσης του Δεκέμβρη, σε μια ενέργεια εμπρησμού που είχε ως στόχο την εταιρεία του.
Το ίδιο το αφεντικό του troktikou είχε ορίσει τον εαυτό του δικαστή και απένειμε ποινές σε συλληφθέντες μέσα από το blog του. Μετά το διαζύγιο απ΄ τον μέντορα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, ο Γκόλιας αυτόνομος πλέον και με την πιο ισχυρή θέση στη δημοσιογραφική blogoσφαιρα γίνεται ειδικός σύμβουλος του Δημήτρη Κοντομηνά, που συγκαταλέγεται στην οικονομική μαφία της ελλάδας, γνωστός και από την εμπλοκή του με το σκάνδαλο της interamerican. Επίσης το τελευταίο διάστημα δούλευε ως γενικός διευθυντής του ραδιοσταθμού Θέμα radio του ξεφτιλισμένου χοντροκοιλαρά Θέμου Αναστασιάδη. Η απαρίθμηση των βρόμικων ιστοριών του δημοσιογραφικού σιναφιού όπως και οι εσωτερικές κόντρες μεγαλοδημοσιογράφων και εκδοτών με χαρακτηριστικό παράδειγμα την τριπλέτα Θέμου- Γκιόλια- Κοντομηνά, με το αδελφάτο Χατζηνικολάου- Τριανταφυλλόπουλου- Κουρή θα μπορούσαν να γεμίσουν πολλές σελίδες.
Ο δημοσιογραφικός κόσμος είναι ένας κουβάς γεμάτος σκατά που με την κίνηση μας απλώς τον ελαφρύναμε.
Φυσικά το αφεντικό του troktikou ως επαγγελματίας ρουφιάνος γνώριζε καλά τις πιθανές συνέπειες και τα «εργατικά ατυχήματα» που θα μπορούσαν να του συμβούν. Ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν τόσο «ανυποψίαστος» που είχε φροντίσει μόνος του να επιβεβαιώσει ότι αποτελεί στόχο. Ιδιαίτερα μετά τη βόμβα στα Πατήσια και το θάνατο του Αφγανού τόσο ο ίδιος, όσο και τα κωλόπαιδα που είχε για συνεργάτες του, χρησιμοποίησαν το καμουφλάζ των δήθεν ανώνυμων σχολίων αναγνωστών στο troktiko ώστε να απειλήσουν ανοικτά οποιονδήποτε εναντιωνόταν στον οχετό ψεύδους που εξαπέλυαν συστηματικά. Συγκεκριμένα κι αφού είχαν προηγηθεί οι αποκλειστικές φωτογραφίες με το σκοτωμένο παιδί, προνόμιο της αγαστής συνεργασίας του Γκιόλια με την αντιτρομοκρατική, «αναγνώστης» του troktikou έγραψε σε σχέση με την οργή που συγκέντρωσε πάνω στο πρόσωπο του ο «ανυποψίαστος»...- δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνει ο Γκιόλιας και ο κάθε Γκιόλιας. Να έχει μαζί του όπλο και να ρίξει σε όποιον κινείται ύποπτα για να προστατεύσει τη ζωή του;- Αλλά ας μην γινόμαστε υπερβολικοί. Ο Γκιόλιας δεν χρειαζόταν να πυροβολήσει ο ίδιος για να προστατευτεί. Αυτό θα το αναλάμβαναν οι 2 αστυνομικοί συνοδοί ασφαλείας που του είχαν παραχωρηθεί και τους χρησιμοποιούσε εναλλάξ μέχρι το θάνατο του γουρουνιού στην Κατεχάκη.
Συγκεκριμένα ο «αφύλακτος» Γκιόλιας, ο δημοσιογράφος που κατήγγειλε το σύστημα προστασίας υψηλών προσώπων λέγοντας πως οι αστυνομικοί πρέπει να είναι μάχιμοι στο δρόμο κι όχι να συνοδεύουν ως Φιλιππινέζες, υποψήφιους στόχους, είχε τους δικούς του ένοπλους γορίλες.
Παλιομαλάκες τη αντιτρομοκρατικής αν μπορείτε τώρα διαψεύστε τα παρακάτω στοιχεία...
Το αφεντικό του troktikou τις καθημερινές από Δευτέρα ως Παρασκευή κατά την μετακίνησή του με αυτοκίνητο μάρκας smart με αριθμό κυκλοφορίας ΙΗΡ 5121 (το ο ποίο άλλαξε τις τελευταίες εβδομάδες με άλλο smart με αριθμό ΙΜΡ 3142) συνοδευόταν πάντα από μηχανή ασφαλείας.
Πιο συγκεκριμένα ο Γκιόλιας ξεκινούσε καθημερινά απ΄ το σπίτι του στην οδό Δαιδάλου 21 μεταξύ 12.10-12.25 για να μεταβεί στη ραδιοφωνική εκπομπή του πάντα αργοπορημένος. Ένα 20λεπτο πριν, πλησίαζε στο σπίτι του και στάθμευε στην αθέατη γωνία Νυμφών και Δαιδάλου μηχανή συνοδού ασφαλείας με τον αναβάτη της, που ακολουθούσε το smart σε απόσταση 5-10 μέτρων όταν αυτό ξεκινούσε. Ο Γκιόλιας διέθετε 2 Φιλιππινέζες- γορίλες που άλλαζαν μεταξύ τους συνήθως ανά βδομάδα. Ο πρώτος ήταν νεαρός 25-30 χρονών με fitness στυλάκι, που συνήθως χάζευε παίζοντας με το κινητό του και χρησιμοποιούσε μηχανή μαύρη-ασημί μάρκας ΤDΜ, ενώ ο δεύτερος ήταν πιο έμπειρος, 40άρης γκριζομάλλης, είχε αγαπημένη συνήθεια να διαβάζει εφημερίδα πάνω στη μηχανή, να περπατάει σαν να έχει καρπούζια στις μασχάλες, ενώ χρησιμοποιούσε κι αυτός μηχανή on-off transalp με αριθμό κυκλοφορίας ΧΧΚ 389. Τονίζουμε πως ο Γκιόλιας για να μην στιγματιστεί στη γειτονιά ότι έχει συνοδούς, τους υποχρέωνε να σταθμεύσουν στη γωνία με την Νυμφών που δεν γίνονταν αντιληπτοί, ώστε να μην φανεί κι ο ίδιος ασυνεπείς με τα όσα έγραφε.
Τα πράγματα άλλαξαν όταν ψόφησε ο βλάκας στην Κατεχάκη. Προφανώς οι νέες οδηγίες καθώς και η εξουσιοδότηση στους συνοδούς ασφαλείας να ρυθμίζουν το πόστο τους και τη διαδρομή του υποψήφιου στόχου, έδωσε τη δυνατότητα στους γορίλες, να αλλάξουν θέση. Έτσι τον τελευταίο καιρό η πρώτη συνοδευτική μηχανή στάθμευε ακριβώς απέναντι απ΄ την πολυκατοικία του troktikou, τσέκαρε όσους περνούσαν, ενώ λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει ο Γκιόλιας ερχόταν κι η δεύτερη μηχανή. Ο Γκιόλιας αφού πλεον καταδεχόταν να τους καλημερίσει ξεκινούσαν όλοι μαζί σαν μια ωραία «συντροφιά». Συνήθως μπροστά το ΤDΜ για να τσεκάρει τη διαδρομή με απόσταση 5-10 μέτρων, στη μέση ο Γκιόλιας με το smart και πίσω ο 40άρης με την transalp.
Η αρχική μας σκέψη ήταν να τους χτυπήσουμε μαζί. Χρησιμοποιώντας βαρύ όχημα θα εμβολίζαμε την πρώτη μηχανή πατώντας τον γορίλα και με διαφορετική δύναμη πυρός θα «ράβαμε» τους άλλους δύο. Περισσότεροι στόχοι, περισσότερη αποτελεσματικότητα. Γνωρίζαμε επακριβώς τη διαδρομή τους και η Εθνάρχου Μακαρίου που ακολουθούσαν μετά τη Δαιδάλου με τα διαχωριστικά παρτέρια βόλευε μια χαρά για το «τρακάρισμα» και τον εγκλωβισμό τους. Γρήγορα όμως απορρίψαμε αυτό το σενάριο, γιατί ο συγκεκριμένος δρόμος που ήταν ιδανικός για τέτοιο καρτέρι, έχει μέτρια προς πυκνή ροή αυτοκινήτων, περαστικών και δυο ρεύματα κυκλοφορίας με συνέπεια να υπήρχε κίνδυνος για άλλους ανθρώπους, γεγονός που δεν επιδιώκουμε ποτέ. Γιατί είναι άλλο πράγμα η οξεία κριτική που ασκούμε στην κοινωνική παρακμή κι άλλο η διαδικασία της στοχοποίησης. Οι στόχοι μας είναι πάντα σαφείς και τα όπλα μας σημαδεύουν συγκεκριμένα κεφάλια, για αυτό δεν θα ρισκάραμε να υπάρξει λάθος άνθρωπος χτυπημένος. Έτσι προτιμήσαμε να πάμε εμείς σπίτι του παρά να συμβεί οτιδήποτε σε μια συμπλοκή στο δρόμο και να χτυπηθεί κάποιος άσχετος. Το τι ακριβώς ειπώθηκε στο θυροτηλέφωνο ώστε να εξασφαλίσουμε όχι μόνο ότι θα κατέβει, αλλά θα ΄ρθει μόνος του χωρίς να συνοδεύεται από τη σύζυγό του, είναι κάτι που δεν χρειάζεται να δημοσιοποιηθεί για αρκετούς λόγους. Εδώ όμως να προσθέσουμε πως η γνωστή τηλεπερσόνα Γιάννης Μαρακάκης, δικηγόρος του deal και του Γκιόλια, που βγαίνει στα τηλεπαράθυρα για να κλείσει καμιά δουλειά, να μην μας τα πρήζει με τις παπαριές του περί βιτρίνας της Σέχτας σε πληρωμένο συμβόλαιο θανάτου, γιατί θα του χαρακώσουμε το πρόσωπο, μιας και οι σφαίρες μας είναι πιο πολύτιμες από τέτοιους ηλίθιους. Επιστρέφοντας να επισημάνουμε πως απορρίψαμε επίσης το ενδεχόμενο να διαρρήξουμε την πολυκατοικία και να εκτελέσουμε τον Γκιόλια μέσα στο διαμέρισμά του. Ήταν βασικό μας μέλημα να μην πάθει το παραμικρό η σύζυγός του και φυσικά το μικρό παιδί.
Ο καθένας μας έχει το τέλος που του αναλογεί και τα παραπάνω άτομα δεν μας φταίνε σε τίποτα. Άλλωστε η πρακτική των πολιτικών εκτελέσεων είναι ξεκάθαρη και συγκεκριμένη. Ποτέ δεν πρόκειται να εμπλακούν και να κινδυνέψουν από επίθεση μας άτομα του οικογενειακού και συγγενικού περιβάλλοντος ενός στόχου που δεν έχουν συμμετοχή στις επιλογές και τα βρώμικα συμφέροντά του, ακόμα και αν αυτό μας υποχρεώσει να ακυρώσουμε τον σχεδιασμό μας. Ένας αντάρτης πόλης δεν είναι ένας ψυχρός εκτελεστής. Όταν επιλέξει να πυροβολήσει, δεν χτυπάει το πρόσωπο αυτό καθαυτό, αλλά τις επιλογές του συγκεκριμένου ανθρώπου, το αξίωμα που κατέχει, τις αποφάσεις που έχει πάρει, τα συμφέροντα που εξυπηρετεί. Δεν τίθεται ζήτημα απλά επί του προσωπικού. Ο ένοπλος μαχητής χτυπάει τους φορείς του συστήματος που πλέον δεν έχουν το δικό τους ξεχωριστό πρόσωπο, αλλά μια συγκεκριμένη θέση που υπερασπίζονται. Ο ένοπλος μαχητής δεν πυροβολεί ανθρώπους, πυροβολεί ενάντια στο ίδιο το σύστημα.
Ο Γκιόλιας ήταν ένα απ΄ τα πολλά ονόματα μεγαλοδημοσιογράφων που έχουμε συλλέξει πληροφορίες για τα σπίτια τους, τα οχήματα τους, τη φύλαξη τους, τα αγαπημένα τους στέκια- ρεστοράν μέχρι και το που παίζουν τένις (το ΄πιασες το υπονοούμενο Χατζη-μαλάκα του alter;).
Όλοι αυτοί οι δικαστές που έχουν μικρόφωνα και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες αγορεύουν, δικάζουν και καταδικάζουν, θα μάθουν τι σημαίνει ο φόβος να περνάει στο δικό τους στρατόπεδο. Για αυτό παράλληλα συμβουλεύουμε κι όλους τους αυτόπτες μάρτυρες, η απάντηση τους σε κάθε ερώτηση να είναι μόνο μία «Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...» οτιδήποτε άλλο θα εκληφθεί ως συνεργασία με την αστυνομία και αυτό δεν είναι αποδεκτό.
Τέλος θέλουμε να υπενθυμίσουμε πως στην τρίτη μας ανακοίνωση είχαμε γράψει «Ο υπέρτατος σχεδιασμός και το καθήκον ενός αντάρτη πόλης είναι να αποδιοργανώσει το εσωτερικό της χώρας του, να πλήξει την εθνική οικονομία, να κιβδηλώσει την δημόσια εξωτερική εικόνα...».
Ηελλάδα εδώ και μήνες βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα με την προσφυγή στο ΔΝΤ και το οικονομικό της έλλειμμα. Μια απ΄ τις πιο προσοδοφόρες πηγές εισροής χρήματος είναι ο τουρισμός της καλοκαιρινής περιόδου. Η εκτέλεση του συγκεκριμένου δημοσιογράφου σε συνδυασμό με τις αντάρτικες ενέργειες του τελευταίου χρόνου πιστεύουμε ότι διαμορφώνει μια αρνητική εικόνα στο εξωτερικό για την ασφάλεια της ελληνικής επικράτειας και χτυπάει την εθνική βιομηχανία του τουρισμού. Οι τουρίστες πρέπει να μάθουν ότι η ελλάδα δεν αποτελεί πλέον ασφαλές μετόπισθεν του καπιταλισμού. Επιδιώκουμε να μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη επαναστατικών διαδικασιών με εμπρησμούς, σαμποτάζ, μαχητικές πορείες, βομβιστικές επιθέσεις, ένοπλες εκτελέσεις και όχι σε τόπο προορισμού διακοπών και αναψυχής. Έχουμε πόλεμο με τη δημοκρατία σας. Όσον αφορά την οικονομική κρίση και το μοιρολόι της κοινωνίας για το δυσοίωνο μέλλον της, δεν δίνουμε δεκάρα τσακιστή. Ένας κόσμος που διαμαρτύρεται για τα νέα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, δίχως πρώτα να έχει εξεγερθεί ενάντια στην νοηματική φτήνια της ίδιας της ζωής μέσα στο σύστημα, μας είναι αδιάφορος και άξιος της μοίρας του.
Δεν έχουμε δανειστεί τίποτα απ΄ τον κόσμο σας για να νιώσουμε ότι το χάνουμε ή το χρωστάμε.
Αν αυτό που διακυβεύεται στην συνείδηση των ανθρώπων τώρα είναι η απώλεια ενός σταθερού μισθού και μιας σίγουρης σύνταξης δείχνει ότι αυτός ο κόσμος έχει ήδη πεθάνει. Γιατί πρώτα έχασε τις επιθυμίες του, την αξιοπρέπεια του, τον εγωισμό του, τα όνειρα του, τη συνείδηση του, τα συναισθήματα του και τότε δεν νοιάστηκε πραγματικά κανείς. Όταν όμως απειλούνται οι δανεικές του προσευχές για την μίζερη ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας του και ξεσηκώνεται, τότε οι μέρες του είναι μετρημένες. Γιατί ζυγιάστηκαν και βρέθηκαν λειψές και ανάπηρες νοήματος.
Εμείς ως Σέχτα Επαναστατών πιστεύουμε πως μόνο μέσα από την ολοκληρωτική καταστροφή του κράτους και των σημερινών δομών θα μπορέσει να ανατείλει μια νέα προοπτική ζωής. Μια ζωή νέων ανθρώπινων σχέσεων, χωρίς εξουσία, χωρίς σύνορα, χωρίς θρησκεία, χωρίς διαχωρισμούς. Μια ζωή που δεν θα κυβερνά το χρήμα ούτε θα βασιλεύει η ιδιοκτησία. Μια ζωή μακριά από ψεύτικα είδωλα, καταναγκασμούς και συμβάσεις.
Προωθούμε ένα νέο πολιτισμό που οι αξίες του βρίσκονται στην ισοτιμία, στην αξιοπρέπεια, στην τιμή, στον αλληλοσεβασμό, στην αλληλεγγύη, στην απελευθέρωση. Ο άνθρωπος μπορεί και πρέπει να δημιουργήσει έναν νέο τρόπο ζωής και έκφρασης. Να εναρμονιστεί με το φυσικό περιβάλλον, να πλημμυρίσει από συναισθήματα, να αφεθεί στις απολαύσεις, να γίνει δημιουργός του κόσμου του... Η ανθρώπινη επικοινωνία πρέπει να απελευθερωθεί απ΄ τις τηλεφωνικές γραμμές και τις επίπεδες οθόνες, οι ανθρώπινες χειρονομίες να αποκτήσουν ξανά τη ζεστασιά τους και να απαλλαχθούν απ΄ τις τυπικότητες και την επαναληψιμότητα, η ζωή να αποκτήσει μια περιπετειώδη περιπλάνηση και να απαγκιστρωθεί απ΄ την γραφειοκρατική της εκδοχή. Βέβαια όλα αυτά ακούγονται ουτοπικά, αν επενδύεις όλη σου τη δράση σε ένα μελλοντικό όραμα και αγνοείς το σήμερα.
Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο καθρέφτης...
Μη ρωτάς λοιπόν πως θα αλλάξουν τα πράγματα. Γίνε εσύ ο ίδιος η απάντηση στο ερώτημα. Εμείς προτείνουμε τον ολοκληρωτικό εκμηδενισμό και την ισοπέδωση των εξουσιαστικών σχέσεων και του κυρίαρχου πολιτισμού. Μόνο μέσα από τα χαλάσματα και τα ερείπια των σύγχρονων αστικών κέντρων μπορεί να ανθίσει ένας νέος τρόπος ζωής. Οι επαναστατικές οργανώσεις είναι οι μικρές προεικονίσεις ενός τέτοιου μέλλοντος. Όμως όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο κείμενο μας ακόμα κι αν δεν έρθει αυτό το μέλλον, εμείς θα το έχουμε γευτεί, ζώντας με τον δικό μας ανορθόδοξο τρόπο στο σήμερα. Και αυτή η περιπέτεια, το ταξίδι προς την απελευθέρωση αξίζει την κάθε του στιγμή...
Γι΄ αυτό η πρότασή μας στο τώρα είναι σαφής. Όσοι άνθρωποι θέλουν να αρνηθούν έμπρακτα την τυραννία του συστήματος, ας περάσουν απ΄ τα λόγια στην πράξη. Σύντροφοι οργανωθείτε, φτιάξτε ομάδες, συλλογικοποιείστε τις επιθυμίες σας, οπλιστείτε, διαβάστε, επικοινωνήστε, αρνηθείτε τους ρόλους και τις ηγεμονίες, καταργείστε τη δουλειά και περάστε στη στρατηγική του ένοπλου αγώνα.
Οι σημερινοί αντάρτες πόλης οφείλουν να ξεπεράσουν την κοινωνιστική κληρονομιά του προλεταριάτου και να ανακηρύξουν ως επαναστατικό υποκείμενο τους ίδιους τους τους εαυτούς τους, τους συντρόφους τους και όλους όσους αμφισβητούν έμπρακτα το πραξικόπημα της εξουσίας στις ζωές μας, δίνοντας ουσιαστικό προβάδισμα στη ζωή κι όχι στις οικονομικές αναλύσεις. Στις διαδικασίες που προωθούν την ένοπλη πάλη κερδίζουμε στιγμές απελευθερωμένου χρόνου, καθώς μόνο αυτές επιτρέπουν τη ανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειας και ανοίγουν τον δρόμο για μια εσωτερική ελευθερία. Έτσι ο καθένας μπορεί να αναδιατυπώσει την ατομική του ταυτότητα μέσα στην κοινωνική ζωή και να γίνει ένοπλος μαχητής της επανάστασης.
«Ως εδώ.- Ο χειμώνας μας γεμίζει θλίψη, η άνοιξη μας μολύνει και το καλοκαίρι νιώθουμε ασφυξία. Εδώ και καιρό μας πνίγει τα ρουθούνια η μπόχα από τα γραφεία, τους αντιδραστήρες, τα εργοστάσια και τους αυτοκινητόδρομους. Τα φίμωτρα μας δεν έχουν πια ωραία γεύση, είναι σαν λουκάνικο περιτυλιγμένο με πλαστικό καλώδιο. Η μπύρα που πίνουμε είναι μπαγιάτικη, ίδια με την μικροαστική ηθική. Δεν θέλουμε πια να κάνουμε σε όλη μας τη ζωή την ίδια δουλειά να έχουμε το ίδιο πρόσωπο. Αρκετές διαταγές μας έχουν δώσει, αρκετά έχουν ελέγξει τη σκέψη, τις ιδέες, το σπίτι και τα διαβατήριά μας, αρκετά μας έχουν σπάσει τα μούτρα. Δεν θα τους αφήσουμε άλλο να μας καλουπώνουν, να μας καταστείλουν, να μας ισοπεδώνουν.-ΤΟΥΣ ΣΠΑΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟ ΞΥΛΟ-...
ως την παραλία του tun nichts (δεν κάνω τίποτα...)
(κάλεσμα Γερμανών αυτόνομων)
Υ.Γ.1. Επειδή γνωρίζουμε πως ένα θυμωμένο γουρούνι βρωμάει περισσότερο από το συνηθισμένο, να πούμε δυο λογάκια στους μαλάκες της ομάδας ΔΙΑΣ. «Τσογλανάκια επειδή το παίζετε ψευτόμαγκες, κάποια στιγμή σε κάποιον τυχαίο από εσάς θα του ανοίξουμε νέες κουμπότρυπες στη στολή του. Και να έχετε το νου σας, γιατί έχουμε ένα μικρό «πρόβλημα»... είμαστε τρομακτικά συνεπείς σε αυτά που λέμε...». Άλλωστε ενδεικτικό των προθέσεων μας, είναι το σημείο που επιλέξαμε να αφήσουμε την ανακοίνωσή μας, σε απόσταση 30 μέτρων ευθείας βολής από το φυλάκιο και την πρόσοψη του Α.Τ. Νίκαιας.
Υ.Γ. 2 Προς όλους τους υπεύθυνους φυλακών, διευθυντές, εισαγγελείς, σωφρονιστικούς υπαλλήλους και κοινωνικούς λειτουργούς, σας προειδοποιούμε πως αν δεν αλλάξετε άμεσα τη στάση σας και δεν σταματήσετε να ταλαιπωρείτε βασανισμένους φυλακισμένους ανθρώπους, θα μπείτε σε λίστα προτεραιότητας ώστε να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι. Ιδιαίτερα για κάποιους από εσάς γνωρίζουμε μέχρι και το τι ώρα παίρνετε τα χάπια σας. Κόψτε τους τσαμπουκάδες που κάνετε με την απαγόρευση αδειών και τα κομμένα επισκεπτήρια, να σέβεστε τους φυλακισμένους και να μην παραβιάζετε τα δικαιώματα τους γιατί σε διαφορετική περίπτωση και σε ανυποψίαστο χρόνο θα δεχτείτε επίσκεψη των μαχητών της Σέχτας Επαναστατών με οριστική μεταγωγή στον άλλο κόσμο.
Μαχητές της επανάστασης ο εχθρός έχει όνομα, ψάξτε διευθύνσεις...
ΕΝΟΠΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ