Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί τι είναι "φυσιολογικό" και τι όχι; Πώς προσδιορίζεται; Με βάση τον κανόνα της πλειοψηφίας; Κι όπως είναι διαφορετικός - συχνά όχι από εκκεντρικότητα, αλλά γιατί έτσι είναι φτιαγμένος από τη φύση ή λόγω ενός ιατρικού προβλήματος - είναι αυτομάτως "φρικιό"; Κι αν αλλάξει η άποψη της πλειοψηφίας, αν αλλάξει η μόδα ή οτιδήποτε διαχωρίζει τους ανθρώπους σε "φυσιολογικούς" και μη, το υποτιθέμενο "φρικιό" θα έχει δικαιωθεί;
Η Μαριάμ, 49 ετών, μητέρα ενός παιδιού, προκάλεσε αίσθηση στη Γερμανία, απ' όπου άλλωστε είναι η καταγωγή της, ύστερα από συνέντευξη της στο βρετανικό τηλεοπτικό σταθμό ITV, κατά την οποία υπερασπίστηκε το δικαίωμα της να έχει γένια. Και δεν μιλάμε για αραιές τρίχες στο σαγόνι της, αλλά για κανονικό μουσάκι, συνέπεια ενός ορμονικού προβλήματος - αύξηση τεστοστερόνης - το οποίο στη συνέχεια φάνηκε να εξαφανίζεται, σύμφωνα με τον ενδοκρινολόγο της, όμως οι τρίχες παρέμειναν.
Σε ηλικία 21 ετών, η Μάριαμ έφερε στον κόσμο το γιο της. Τότε εμφανίστηκε και το πρόβλημα, καθώς ξαφνικά, άρχισε να βγάζει γένια στο σαγόνι της. Έκανε τα πάντα για να το αντιμετωπίσει - από το να ξεριζώνει τις τρίχες μέχρι ηλεκτρόλυση - όμως το αποτέλεσμα ήταν χειρότερο. Το σαγόνι της ερεθιζόταν, ενώ ορισμένες τρίχες αναπτύσσονταν προς τα μέσα, με αποτέλεσμα να μοιάζει "σαν να είχε χτυπήσει το σαγόνι" της, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στο βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο.
Όλη αυτή η ταλαιπωρία συνεχιζόταν για 24 χρόνια, μέχρι που η Μαριάμ συμβιβάστηκε με την ιδέα ότι "οι τρίχες του σαγονιού μου ανήκουν στο σώμα μου και ότι εκεί θα έπρεπε να βρίσκονται", όπως έγραψε η ίδια στο μπλογκ της (beardedwoman.wordpress.com). "Σήμερα είμαι χαρούμενη που είχαν την ευκαιρία να ζήσω με γενειάδα. Είναι μια εμπειρία, που μου δίδαξε πολλά.... Αισθάνομαι περισσότερο ο εαυτός μου και δεν χρειάζεται να παλεύω αυτήν την πλευρά μου".
Βέβαια, η ίδια συνάντησε συχνά τη ρατσιστική αντιμετώπιση των συνανθρώπων της, που της έγραψαν π.χ. ότι άνθρωποι σαν εκείνοι "θα έπρεπε να στέλνονται στη Ρωσία ή να σκοτώνονται", όμως η ίδια μοιάζει να το 'χει φιλοσοφήσει και να μην την αγγίζουν τέτοιες προσβολές. "Στην τελική, είναι απλά ένας άνθρωπος στο ίντερνετ που έγραψε άσχημα πράγματα. Άλλοι μου συμπαραστέκονται και μου δίνουν κουράγιο. Υπάρχουν και οι δύο πλευρές".
Όσον αφορά τις σχέσεις της με τους άνδρες, υπάρχουν κάποιοι που βλέπουν τα γένια ως φετίχ, κι επομένως αυτό είναι που τους προσελκύει πάνω της, "όμως κάτι αντίστοιχο θα συνέβαινε κι αν ήμουν ξανθιά", πιστεύει η Μαριάμ, η οποία το μόνο που ζητάει από έναν άνδρα είναι να την αγαπήσει γι' αυτό που είναι.
Πάντως, με τόσα που έχω διαβάσει, αλλά και δημοσιεύσει και στο παρόν μπλογκ, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να πρόκειται για μια περίπτωση λανθάνουσας ερμαφροδισίας. Άλλωστε, όπως γράφει η Μάριαμ στο μπλογκ της, όταν ήταν μικρή ήθελε να είχε γεννηθεί αγόρι, μιας και τα αγόρια "έχουν περισσότερη ελευθερία από τα κορίτσια. Μπορούν να είναι πιο άγρια και να σκαρφαλώνουν σε δέντρα και να κάνουν όλες αυτές τις χειροτεχνίες που μου άρεσαν". Αν και σημειώνει ότι εκτιμά τον εαυτό ως γυναίκα, η ίδια αισθάνεται περισσότερο "σαν ένα ον", ενώ άλλες από τις ικανότητες της είναι αντρικές και άλλες γυναικείες.